- Wiesz, tak na prawdę to nie sądziłem, że aż tak ci na mnie zależy... - uśmiechnąłem się
- Życie zaskakuje, co? - zaśmiała się
- I to jak! - popatrzyłem i dodałem - Właśnie, zacznijmy się uczyć - odwzajemniłem uśmiech
* * *
Weszliśmy do jeziora. Powolutku wchodziliśmy głębiej aż powiedziałem:
- Tutaj będzie w sam raz... - Noodee nie wyglądała na przestraszoną
- Dobrze, co dalej? - zapytała napalona
- Teraz, lekko odepchnij się od podłoża. O, i nic się nie bój będę cię asekurować - wilczyca popatrzyła ufnie - Dobrze!
- Co teraz? - zapytałam
- Teraz spróbuj pomachać łapami w wodzie - wilczyca spróbowała i... udało się! - Już umiesz pływać! - popatrzyłem na wilczycę, która była bardzo szczęśliwa
- Dziękuję - powiedziała i rzuciła mnie do wody. Bawiliśmy się tak aż do wieczora...
<Noodee? c: >
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz